Nocnik - instrukcja użytkowania
Pierwsze próby korzystania z nocnika powinny być dla dziecka nowym, przyjemnym odkryciem.
Nie możemy trzymać dziecka na siłę na nocniku, dopóki nie zrobi potrzeby. Możemy w ten sposób doprowadzić do sytuacji, kiedy dziecko nauczy się wstrzymywać potrzebę, za czym idą schorzenia i problemy zdrowotne. Pierwsze korzystanie z nocnika może przebiegać np. w łazience przy odgłosie ciurkającej wody. Odgłos ten działa inspirująco, kiedy odczuwamy przynajmniej małą potrzebę wypróżnienia się. Tak samo sytuacja oddziałuje na dzieci.
Kiedy osiągniemy sukces, powinniśmy się z niego cieszyć, aby dziecko widziało, że zrobiło coś fantastycznego, dobrego, coś, czego od niego żądamy i uważamy to za wielki krok do przodu. O porażkach lepiej pomilczeć, aby malca przypadkiem nie zrazić. W tym wypadku zapomnijmy o metodzie kija i marchewki.
O ile widzimy, że nasze dziecko w ogóle nie rozumie, o co nam chodzi, dlaczego siedzi na nocniku a zachęcamy go do czegoś, w czym nie widzi sensu, zaczekajmy z nauką jeszcze parę dni. Warto obserwować nasze dziecko, aby uchwycić moment, w którym będzie chciało zachowywać się „doroślej”.
Jak nauczyć dziecko korzystania z nocnika?
Kupujemy, więc nocnik i czasem na siłę stwarzamy wokół nocnika aurę czegoś nadzwyczajnego. Ta nienaturalna sytuacja może nam bardzo utrudnić przyzwyczajanie dziecka do nocnika. Po prostu przesadzimy i wystraszymy nasze dziecko. Przez nasze dalsze starania możemy stworzyć atmosferę napięcia, którą dziecko doskonale wyczuwa i jakoby sami uniemożliwimy ten krok dziecka do „dorosłości”.
Ostawianie dziecka od pieluch i przyzwyczajanie do nocnika nie powinno się zbiegać w czasie z innymi silnymi bodźcami okolicznościowymi. Dziecko powinno być w stanie skoncentrować myśl na pozytywnych aspektach używania nocnika, nie powinno je rozpraszać narodzenie drugiego dziecka, urodziny, przeprowadzka lub inne wielkie zmiany w życiu. Dobrze jest również zacząć realizować tę zmianę wiosną lub latem, kiedy dziecko może samodzielnie swobodnie zdejmować ubranie. Czasem oczywiście będą się zdarzały wypadki, z których nie wolno robić tragedii. Panowanie nad fizjologią własnego ciała na samym początku nie jest tak łatwe, jak moglibyśmy sądzić.
Pierwszy kontakt z nocnikiem powinien być bezcelowy. Dziecko może wtedy oswoić sobie nowy przedmiot, poznać jego kształty, jednak pozostawiając dziecku nocnik na dłuższy czas, może dojść do sytuacji, kiedy potraktuje ono nocnik, jako zabawkę. Nie będzie chciało z niego w późniejszym okresie korzystać, jak trzeba.